جمله‎هاي انتقادي خود را بيشتر با لغت «من» به جاي «تو» و به صورت ميل و‌آرزو به جاي بدگويي و تهمت زدن بيان كنيد. مثلاً به جاي «ريش‎هايت صورتم را مي‎خراشد، چرا قبلاً اصلاح نكردي» بهتر است گفته شود: «وقتي صورتت نرم و اصلاح شده است، واقعاً لذت مي‎برم و احساس خوبي به من دست مي‎دهد.» انتقادي مانند «چرا اصرار داري موقع عشق ورزي چراغ خاموش باشد؟» نتيجه‎ي بهتري خواهد داشت، اگر كه گفته شود «دوست دارم موقع عشق‎ورزي صورت و بدنت را ببينم.»

از انتقادهاي گنگ و بي‎مسمي بپرهيزيد. يك پزشك متخصص درمان مشكلات جنسي مي‎گويد «اخيراً ديده‎ام كه بسياري از مراجعين من مي‎گويند همسرشان آن‎ها را به خاطر كسالت بار بودن زندگي جنسي‎شان ملامت مي‎كند. اما نكته‎ي اصلي در اين شكايت چيست؟ كسالت بار بودن مي‎تواند طيف رنگارنگي از مسايل و مشكلات جنسي را در بر بگيرد.

آيا محيط رغبت‎انگيز نيست؟

زمان مناسبي انتخاب نشده؟

نوازش‎هاي عاشقانه سرسري گرفته شده؟

تنوعي در كار نيست؟

از همسر مورد انتقادتان، چه كاري ساخته است؟

انتقادي موثر است كه واقعي و صريح باشد.

براي تبديل انتقاد منفي به انتقاد مثبت از كلمات و عبارات ديگري استفاده كنيد. ميان اعتراض نسبت به انتظارات برآورده نشده شما از روابط جنسي و اين كه از روابط جنسي چه انتظاري داريد، فاصله‎ي زيادي وجود دارد، و تنها پس از روشن شدن اين مطلب است كه همسرتان امكان مي‎يابد به خواسته‎ي مشخص و معقول شما جامه‎ي عمل بپوشاند.

از همه‎ي اين‎ها گذشته، آيا منطقاً مي‎توانيد از همسرتان انتظار داشته باشيد كه وقتي به رخش مي‎كشيد كه در امور جنسي خشنودي شما را فراهم نمي‎كند، با احساس هم‎دردي به حرف‎هايتان گوش دهد؟ بايد سعي كنيد بر مواردي تمركز كنيد كه براي خشنودي شما انجام مي‎دهد، و سپس پيشنهادات سازنده‎اي براي بهبود روابط جنسي خود مطرح كنيد.

از مقايسه اجتناب كنيد. كشنده‎ترين نوع انتقاد اين است كه وجه امتياز و مهارت‎هاي همسر فعلي‎تان را با همسر قبلي مقايسه كنيد.

خود شما هم براي ايجاد رابطه‎اي بهتر و هيجان‎انگيزتر، مسووليتي به عهده بگيريد و فقط از همسرتان انتظار نداشته باشيد كه دست تنها اقدام كند. زني مي‎گفت: خودم مي‎دانم اوقاتي هست كه نياز به محرك اضافي دارم، بنابراين بخشي از كاري را كه در اين زمينه بايد انجام شود، خودم به عهده مي‎گيرم، مثلاً لباس شوق‎انگيزي مي‎پوشم، احساسات عاشقانه‎ام را با خيال‎پردازي درباره‎ي يك صحنه‎ي عشقي يا يك رمان پرهيجان برمي‎انگيزم. خلاصه سعي مي‎كنم فضايي احساساتي ايجاد كنم كه در آن فضا بتواند تغييري صورت گيرد.
به همين ترتيب كمك كردن به همسري كه سعي مي‎كند انتقاد شما را بپذيرد، موثرتر از آن است كه مثل ناظري خرده‎بين بنشينيد و بپاييد كه او چه طور مي‎خواهد بر اساس انتقاد شما تغيير كند.
------------

پاورقی... از یکی از خوانندگان دقیق وبلاگ (البته بدون ذکر نام!)

شاید این طور تصور شود که ما مردان در ارتباطات جنسی فقط به خودمان فکر میکنیم واصلا توجه ای به جنس مقابل که همان زنان هستند نداریم البته این یک واقعیت است وضعف بزرگی برای مردان است. من نمی خواهم این طور تصور شود که من قصد محکوم کردن وحاکم کردن گروهی را دارم 
اکثر مردان بالاتفاق در زندگی زنا شویی خودشان نمی توانند آن چه که در دل دارند برای زنان خودشان بیان کنند و آن چه که می خواهند در باره خصوصیات زنشان بگویند را نوعی ضعف به حساب می آورند 
که این کار به نظرم سراغاز نوعی مخفی کاری وکتمان حقیقت است بعضی اوقات در زندگی زناشوییم به کارهای که همسرم انجام می دهد افتخارمی کنم مثلا از پخت وپز ، مواظبت از فرزندانم ودقت در حالات انها و اهمیت به خیلی ازمسائل که اصلا شاید در فکر کسی نگنجد وگاهی اوقات این افکار طوری میشود که دوست دارم از روی عشق وعلاقه همسرم را در اغوش بگیرم البته این کار را هم میکنم ولی همیشه قبل از این کار آنچه که در فکرم است را به ایشان میگویم که همان بیان افکار واحساسات است و سپس به ابراز عشق می پردازم نکته ای دیگر که در نزدیکی با زنان باید یاد اور شوم این است که ما مردان نباید هر موقع نیاز جنسی به زنان داریم اقدام به در آغوش گرفتن یا نوازش آنان کنیم بلکه اگر کارمان یک عادت باشد مثلا هرموقع که از سرکار می آییم یا هر زمان در منزل هستیم این کار را انجام دهیم نوعی اعتماد  در زنان بوجود  می آید که اگر در موقع انجام امور جنسی نیز این کار را انجام دهیم زن هیچ موقع این احساس به وی دست نمی دهد که شوهرش از وی سوء استفاده می کند وهر موقع نیاز جنسی دارد به وی نزدیک می شود چراکه این کار در روحیه زن خیلی تاثیر منفی داشته و اغلب در نزدیکی ها حس مقابله به مثل وعدم تمایل را دارد .
شاید این سوال برای بعضی از مردان مطرح باشد که زنها اگر نیاز به مسائل جنسی دارند چرا با همسرشان مطرح نمی کنند ؟ این مسئله کاملا واضح است هیچ موقع زن چنین کاری نمیکند! چون زنان این ترس در وجودشان هست که که اگر چنین خواسته ای را مطرح کنند حتما همسرشان این طور تصور می کند که او چقدر وقیح است از این رو معمولا زنان انچه از یک نزدیکی میخواهند را نمی توانند مطرح کنند و اگر مطرح نمایند با انتقاد است که ما مردان نباید در برابر انتقاد انها موضع بگیریم چون ایراد کار از ما می باشد نه از زنان .
چیزی دیگر که در این چند سال زندگی متوجه شدم اینه که در هنگام نزدیکی زنان نیاز دارند از مزاحمت ها ونگرانی ها دور باشند واز عجله وشتاب نیز در همبستری خوششان نمی آید .  
ما مردان با کوچکترین تماس چنسی مایل به نزدیکی هستیم هرچند مورد همبستری ما کسی باشد که از اون اصلا خوشمان نیاید ویا اصلا امادگی جنسی را نداشته باشیم ولی زنان اینطور نیستند به هر تماس جسمی پاسخ نمی دهند به نظرم ابتدا باید قلب ومغز زن رو اماده کنیم تا در این خصوص تحریک شود .
نکته اخر این که اگر هر مردی نکات ریز ارتباطات جنسی با زنش را بداند زندگی موفقی خواهد داشت